BTS fanfiction

سلام ددی شییییی

خوش برگشتییییییییی

❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥

یه سوال، شرطای‌ این وانشاتا‌ نرسیده هنوز، من میتونم یه کار استریت و جیکوک بدم؟ قراره اولین فیکشنم‌ باشه و خیلی براش ذوق دارم🥲 بگین که میشه🥲🥲🥲

خطاب به سونگ جی‌وون شی عزیز:

در مورد بی‌بندوباری پارسی ها من از خودم حرفی درنیاوردم. این چیزیه که مستشرقین در موردش حرف میزنن و البته، یکی از دلایل افسانه ای حمله اسکندر به ایران هم این شمرده شده که با رومی ها بعد از پیروز شدن بهشون، خیلی بد رفتار میکردن و مجالس نامناسبی داشتن. به هرصورت، من نمیگم این واقعیت داره چون خود وانشات هم در مورد یه فکر احمقانه و یه دانشجوی دیوانه بود که می‌خواست چیزی برای رویاپردازی داشته باشه.

به هرحال، ممنونم از نظرت! ♡

سلام... :))

دوباره مغزمو از دست دادم و میخوام اینجا پیام بدم راحت شم... متاسفم!

قبل از از هرچیز بیاین به این اشاره کنیم که هربار میام این نظر عمه سادات بی قرارهههههههه رو درباره کاپل ها میخونم دوباره از نو جر میخورم🤣🤣🤣🤣🤣

ولی این انصاف نیست... از روزی که این مجموعه روی سایت گذاشته شده هر روز یه سر به فایلش میزنم، یه مشکل ادبی دیگه یا شیوه بهتری برای نشون دادن منظورم پیدا میکنم، دوتا فحش به خودم میدم و با گریه های درونی فایل رو میبندم.. گوربابای هرچی رعایت ترتیب و فلان و بهمان.. آبروم مهم تر بوددددد😭😭😭😭

در واقع اینطور نیست که خیلیم ازش ناراضی باشم، بهرحال اینم یه مسیری برای رشدمه و الان اگر برم دفترخاطرات جیمین رو بخونم خون گریه میکنم، اما هنوزم گهگاهی بابت اینکه بهتر ننوشتمشون عصبانی میشم. واقعا تلاش کردم که بهتر بشم و شدم، قول میدم توی کار بعدیم ثابتش کنم، ولی نوشته هام مثل مخلوقات منن. تنها چیزایی که واقعا متعلق به من هستن و میتونم تمام نارضایتی، خشم و عصبانیتم رو سرشون خالی کنم. گرچه که چندان به نفع خودمم نیست...🙂

راستی ددی شی، سریال "تو هم انسانی؟" رو دیدین؟ من دیروز شروع کردم و امشبم آخرین قسمت رو دیدم.. خیلی سرش احساساتی شدم و به نظرم فوق العاده بود. غیر از اینکه بازیگر نقش اصلی خیلی خوشگله و لبخنداش حتی خوشگل تر، از داستانش واقعا بیش از حد خوشم اومد. در مورد مادریه که بعد از اینکه بچه شو ازش میگیرن یه ربات دقیقا عین بچه خودش میسازه و بعد اتفاقاتی میفته که اون ربات باید بره و به طور موقت جای پسر اصلی رو پر کنه. از شدت قشنگیش میخوام گریه کنم! من چرا یادم رفته بود لی سونگ هوان اینقدرررررر خوشگله؟؟؟؟

از زمانی که جونگ میونگ توی تلویزیون پخش میشد از این بازیگره خیلی خوشم اومد. با مامان مینشستیم هر شب جونگ میونگ میدیدیم.. یادش بخیر :) راستش رنگ چشمای این بازیگره خیلی شبیه مامانمه. توی نور دقیقا مثل همه رنگشون. خیلی وقته رنگ چشمای مامانمو ندیدم و حتی عکسای خیلی باکیفیتی هم ازش ندارم، و این سریال خیلی صحنه های زیادی از مامانم رو هم یادم اورد.

رنگ عنبیه من خیلی تیره ست. میشی پررنگه، مال مامان قهوه ای مایل به عسلی بود. توی نور خیلی قشنگ می شدن. واقعا نمیدونم چرا اون موقعی که بود قدرشو ندونستم و الان فقط نشستم توی تنهایی گریه میکنم. این دقیقا چیه؟ ذات ما آدما؟ گمونم باشه.. اما خیلی نفرت انگیزه. نمیدونم مادربزرگم چطوری یکی از لباسای مادرشو جوری نگه داشته بود که میگفت هنوز بوی اونو میده، واقعا دوست داشتم بدونم. من از مرگ میترسم اما اگر دوباره مامان و کسایی که از دستشون دادم رو ببینم فکر میکنم خیلی وحشتناک هم نباشه. دوست دارم سالها زندگی کنم و وقتی که مردم، مامان رو توی جوونیاش ببینم. 

حتی اینم نمیدونم که چرا این زیر دارم از این حرفا میزنم. فقط، همه خوابن و منم وقتی توی یه حس و حالی غرق میشم سخته ازش دربیام.😅💔

تابحال واضح بهش اشاره نکرده بودم ددی شی، اما فارغ از تمام حوصله ای که برای درد دل هرکدوم از ما به خرج میدی و حتی شاید عقاید هرکدوم از ما که ممکنه کاملا فرق داشته باشن، تو یه انسان فوق العاده ای. از احترامی که به نویسنده های سایت میزاری و تلاشی که میکنی تا حتی در بدترین شرایطت اینجا هنوز هم باشه، تا باز هم احترام و فهمیدگیت و گذشتی که از خودت نشون میدی، شوخ طبعی و باجنبه بودنت، اینکه اینقدر همه خصلت های خوبی رو داری که من توی هیچ کدوم از افراد دیگه توی موقعیت تو ندیدم، همه تو رو اونقدر ارزشمند میکنن که باعث میشه از آشنایی با کسی مثل تو احساس افتخار کنم. نمیخوام ناامید بشم و برای همین انتظاری ازت ندارم ددی شی، ولی بدون تا همین لحظه، تو قطعا توی ذهن من یکی از بهترینایی! طوری که یادآوری تو باعث میشه یه صفحه طلایی رو توی آسمون تصور کنم. صحنه واقعا قشنگیه.🤍💛💙

با حال به نظر میرسه ...

من فقط دو تا چیز میگم: یک، پارسی ها بی بند و بارن؟! کی همچین زری زده؟! در طول تاریخ همواره به نجابت معروف بودیم ما

واقعا اصلا ازت انتظار نداشتم نویسنده عزیز

خب، و اما دومیش؛ خیلی قشنگ بودن داستانهات و بی صبرانه منتظرم اون داستانهات که گفتی ایده ان و هنوز کاملشون نکردی کامل بشن... هرچند هنوز بابت این حرفت توی وانشات ازت دلخورم، خدافظ

وایسید من اول بفهمم تو کاپل‌ها چه خبره بعد می‌رم بخونم.

جاک عزیز ایندفعه با دست پر وارد صحنه شد. * تصور کت‌واک خفن از وانشات ها پشت سر هم